自得生起真火,道家修大金丹道,于炼丹中途,即非“真水火”不济,此则须于通大小周天及奇经八脉之后,方可得之。唯光厚老禅师之成就甚高,深不可测,对“真火”能运行自如;可使为元阳真气自掌心出,以掌心贴人身之穴道上,其自身修得之元阳真气,即可源源自掌心而出,透入病者穴道,病者便觉得有一股热气循穴道而缓缓潜行,复即渐感热不可当,周身大汗,而觉舒适异常,直俟打通全身气脉关节(病重须一小时方能通遍全身,病轻三十分钟即足),仍归原处,方得休工。国术大师亦恒能以此为用,唯功行有大小深浅之不同而已。老禅师自称此为“三昧普火疗法”。三昧普火,在金丹家尤常用于自疗百病,并得使百病不侵,正所谓:“不药方为道,无病始近仙"者是。
三昧真火,用在治疗疾病上,又称“三昧针火”。须炼得真火如中医针灸家之金针银针同,其细如线,自真火生起处,循督脉上行,透泥丸而下,循右手阳维脉,由大拇指头出。老和尚称大拇指螺纹之中心为“火门”,真火自此火门出,按于病者之穴道上,一按一扬(挠起指头),一扬一按:如蜻蜓点水,旋点旋飞,旋飞旋点然。每一穴道,病重者按十数下至而三十下。病轻者仅按数下,即感觉如火之烧灼,痛不可忍,视之则穴道皮肤红一块,如用艾火灸法之红一块者然。于是而改烧第二穴道,即改按第二穴道;依次将应烧开之穴道按遍而止。然后坐息半小时至一小时,方可离室外出返家。
其疗效见功神速,有立竿见影,当下即愈者;有二三日即愈者,大都以七日为期,七日未痊愈,再加一个七日;叩之,答曰“七日一来复”。此则取义于易之复卦,复曰:“七日来复,利有攸往。"谓阳气由剥尽而来复,凡七日也。在医疗原理上,系中医之金针疗法与艾火灸法于一炉而并使用之,复加以其自身之真阳元气炼成之火,传导引入干病者穴脉,以为治疗,故较之针灸尤易得神效。余治疗凡七日,即得初愈,唯以久病之躯,身体虚弱异常,故于皈依之后,师又为烧补火七日。其所取穴道,则全与中医之十四经脉穴同。
三昧补火,与烧补火,均为老禅师特创之名称,前面所诉之三昧普火,与三昧针火,以及烧普火,烧针火等名词亦然,在各种道佛辞典与医学辞典中,均无法找出,唯彼与各病人语,则常用之。补火,顾名思义,即知其系以其自身之真阳元气之阳火,以补病人之虚弱也。丹家有言:“自古神仙无别法,不把真阳渡予人。"今老和尚不惜以己身真阳为人治病,且无分贫富,活人以万计!故吴景伯兄常谓其“不只是活罗汉,实应尊之为活菩萨”,刘豫波、李璜、刘明扬三老,则直称之为“一代活佛”也。
余病愈后,示谕以体仍虚弱,宜再访求丹道派名师而师事之,以探求丹道。并云:“言性功,佛家较道家为深远,言命功,则道家较佛家为高明。汝宜先重命功,再事性功,切不可囿于门户之见也。"其度量之阔大,有如是者。余在川时之多所叩头拜师,不分门派,凡愿录入门墙而教之者,无不大礼相从,且随侍久而不懈,用能学得道佛门庭不少不传之功法,皆光师开启之所赐也!
光厚老禅师不但系四川一位高僧,而且是中国历史上一位高僧,一位活佛。惜其一生最怕声名外著,又不愿与人争论闲学问,闲是非,复以其:“深自行藏高自在,不留一字在人间!”故鲜为世人知耳。他虽为不世出之禅宗大德,实蹋三关之过来人,然居恒谦如也,不因而自矜自炫,冀有以藉博虚名,对门弟子常以“参禅以能脱禅病为第一,学佛以不着佛相为第一。语为教。他认为“学佛参禅,首在本分做人。离人而说佛说禅,谈心谈性,总属离经背道,愈说愈远,愈谈愈舛;能钳口不言,方有少分相应。”他对朱子之“佛学至禅学而大坏”,与黄梨洲之“禅学至棒喝而又大坏,棒喝因嘱付源流而又大坏。"不但不以为非,且有几分默许。对宗门中之好用纵横捭阖、机智权术、小巧小慧,深自痛恨!一生从不用棒喝与弹指竖佛等一切宗门手段,亦不喜历代公案行为,谓此如同射覆猜谜,绝非佛事。常言“平常心即佛心,平常行即佛行,日用常行等平常事即佛事,不必再加些子。"又言"本无生死,何必学佛?""本来无佛,何必参禅?""正心正行,本平常心,做平常事,即可人人是佛,不必他求。"凡此类语,举不胜举,且无一莫非千古名言。
一九四五年间,老和尚有闭关三年之意,以日机轰炸甚烈,能海法师曾劝其往峨闭关,护关等事,概由彼负之;当时余正宰灌县,正劝其来灌县灵岩寺闭关,主持僧传西,曾数往相劝,均未见允;仍于其所住小寺中,辟一关房,由何一安等居士任护关之事。卒于一九四七年夏间,为其兄光前和尚所害!此则为佛门中一大不幸事也。光前和尚则对人称:“此乃系老和尚自身三昧火所焚,而得自行圆寂,自行火化之果。”外间人则谓为遇害,以其早年曾有过一次甚为稀有之恶毒相害事也。兹暂止此,至其一身行事与修行功法及语录,如得搜集齐全,当另为文详述之。
谢谢老师分享!老师辛苦了!
分享的好!多多吉祥!福生无量天尊